Financiële missers die vooral Millennials maken

Financiele missers van millennials

Ik zie in de media steeds vaker de term ‘millennials’ langskomen. Dat is blijkbaar een behoorlijk interessante groep op het moment. Ik hoor er zelf ook bij. Althans, dat denk ik. De definities zijn niet helemaal duidelijk. Als ik echter kijk naar de financiële missers waar millennials bekend om staan, dan is dat wel een beetje een feest van herkenning…

Financiële missers?

Volgens mij maakt iedereen ze wel eens, ik tenminste wel. Sommige groot, andere klein. Tot nu toe niet met extreem grote gevolgen, maar soms kan het wel knap vervelend zijn. Een duur huis kopen waaraan veel verbouwd moet worden en vervolgens enorm hoge maandlasten hebben bijvoorbeeld – geen pretje. Wat blijkt: dat is een veelvoorkomende financiële misser onder millennials!

Wat doen we zoal verkeerd?

Op nummer één staat het kopen van een te duur huis. Millennials vallen en masse voor de trendy buurtjes, liefst in de stad. En daarvoor wordt vaak de maximale hypotheek afgesloten. Het advies van experts is maximaal 30% te besteden aan je woonlasten. Ik kan uit ervaring beamen dat zo’n soort bedrag inderdaad een stuk lekkerder leeft dan wanneer je ruim 70% eraan kwijt bent… Echt een les voor de volgende keer!

Nog eentje die herkenbaar is: millennials hebben teveel financiële doelen. Daardoor is het lastig om prioriteiten te stellen en te sparen. Ik heb zelf meestal ook verschillende doelen. Op het moment gelukkig maar één: een nieuw huis. Dat wil ik overigens wel nog wat concreter maken, anders is het soms wat moeilijk om de motivatie ervoor te vinden.

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Leven bij de dag

Een ander kenmerk van millennials is dat ze veelal leven bij de dag. Ze sparen nog niet heel veel voor later, omdat dat gewoon nog heel ver weg is. Tegelijkertijd mijden ze het liefst zoveel mogelijk risico’s. Zij (wij!) hebben al twee economische crisissen meegemaakt, dus beleggen voelt gevaarlijk. Ik ben daar nu zelf net mee begonnen, maar vind het inderdaad spannend. De enige reden dat ik het aandurf, is dat ik heb bedacht dat het écht voor de hele lange termijn is en dat ik ervan overtuigd ben dan er over een periode van 30-40 jaar altijd een stijgende lijn moet zijn.

De laatste misser of valkuil van millennials herken ik gelukkig helemaal niet. Dat is namelijk het niet hebben van een potje voor noodgevallen. Ik kan het wel een poosje uitzingen als ik zonder werk kom te zitten.

Met uitzondering van dat ben ik dus een redelijk typische millennial 🙂 Toch zijn het denk ik ‘missers’ van alle tijden. Herken jij ze?

Disclaimer: Ik ben geen beleggingsexpert. Ik ben gewoon iemand die informatie, ervaring en gezond verstand met elkaar combineert, daarnaar handelt én erover schrijft, in de hoop dat iemand anders er ook iets aan heeft. Voor meer informatie over waar ik beleg en waarom, kun je terecht op mijn pagina met Favorieten. Let op: beleggen gaat gepaard met risico’s. Je kunt je inleg (deels) verliezen.

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

18 Comments
  1. Ai, ik val er ook deels onder. Gelukkig kwam ik een paar jaar geleden op tijd tot inzicht. WIj hebben ook een duur huis waar veel aan gedaan moest worden waardoor de lasten nog hoger werden. Sparen voor later deden we niet genoeg en hebben veel geld verbrast voor mijn gevoel. Gelukkig is het nu omgekeerd al zitten we nog wel met dat huis.

    1. Ik vraag me soms ook wel eens af waar het allemaal gebleven is, terwijl ik nog niet eens echt het idee heb dat ik ermee gesmeten heb. Maar dat is misschien juist wel een beetje die valkuil/misser; dat je dat niet ziet (terwijl mijn oma of iemand van die generatie misschien meteen zou zeggen *dit, dit en dit*).

  2. Hoi, ik ben er van overtuigt dat jullie generatie niet de enige zijn hoor, ik zelf ben geboren in de jaren 70 en ook (financiële) fouten gemaakt , dat hoort volgens mij bij het volwassen worden. Achteraf is het natuurlijk allemaal makkelijk gezegd en niemand heeft een glazen bol om je beslissingen op lange termijn af te toetsen . T feit dat je (we) op tijd tot inzicht komen en het bewust anders gaan aanpakken is het belangrijkste , dan het het wel goed . Ik volg graag jou blog
    Groet Greet

    1. Dank je! En ik denk dat je helemaal gelijk hebt: het is ook onderdeel van volwassen worden. Dan maak je nu eenmaal fouten en sommige zijn misschien wel zo makkelijk te maken, dat iedereen er wel eens instinkt. Het is altijd makkelijk om de koe in de kont te kijken, zeggen we hier dan 😉 Gelukkig geldt dit dus niet alleen voor ‘mijn generatie’ 😀

  3. herken me er niet in.. ons huis is voor ons wel max hypotheek.. maar dat is echt gen 70% van ons inkomen ?? zoveel kunnen we niet lenen ??? we betalen bruto 954, ons inkomen is ongeveer 3500 per maand (van ons samen) netto ??
    ook is ons huis niet in een populaire wijk, maar fijn voor onze kids (speeltuin voor de deur, grote achtertuin) en geschikt voor mijn werk als gastouder (genoeg slaapkamers en een ruime kelder onder het huis waar we veel spelen (en vooral al t speelgoed neerzetten dus de woonkamer is weer woonkamer ipv opvang :p)

    beleggen doen we idd niet.. durven we niet.. sparen daarentegen lukt aardig goed 😉

    1. Haha, als ik het zo lees, is het prima dat jullie jezelf er niet in herkennen! En die max hypotheek.. je krijgt hem natuurlijk in situatie 1, maar je situatie kan ook veranderen. Toen ik hem kreeg was de inkomenssituatie heel anders, dan een paar jaar later. Ik had het geluk dat ik het allemaal nog op kon brengen, maar die verhouding tussen inkomsten en woonlasten was toen wel echt helemaal zoek.

      1. we hebben die hypotheek pas anderhalf jaar 😉 is nog niets verandert qua financieen 😉
        ik verdien niet zo heel veel als zzper, maar we kunnen nog makkelijk sparen etc, en we betalen dus maar zo’n 35% van ons inkomen aan hypotheek 😉 prima dus (en dat is de bruto hypotheek.. gaat nog 137 hra vanaf)
        erg blij met onze huidige situatie !! 😀 (echt sparen lukt ook nog niet eens, we geven alles uit aan de tuin die opgeknapt is, buitenkant nog schilderen etc haha, maar doen veel zelf, dat bespaart enorm veel geld natuurlijk :p )

  4. Tja, ik ben een millenial, vriendlief is van een generatie eerder 🙂 wij kochten geen super duur huis, wel in een leuke buurt en onze hypotheek konden we altijd vlot van 1 inkomen betalen. We sparen wel voor later, maar hebben idd heel veel financiële doelen. Dat maakt het allemaal ingewikkeld 🙂 dat beleggen zien we idd niet zitten, mede door die financiële crisissen. Dus voor een stuk herken ik het, voor een ander stuk niet 🙂

  5. Mijn man en ik zijn beiden “jonge zestigers” , sommigen zullen ons babyboomers noemen omdat we zogenaamd nooit tegenslag hebben gekend. Onze grootste misser was het kopen van een eengezinswoning in 1979, vlak voor de crisis uitbrak. We waren ca 25 jaar oud en hadden een kinderwens, vandaar deze woning. Aanvankelijk hadden we een hypotheek met variabele rente die rap begon te stijgen. Wij hebben hem kunnen vastzetten op 10,3 procent, want we deden geen oog meer dicht. De rente steeg uiteindelijk tot wel 13 procent, de woningmarkt stortte totaal in en huizen verloren 30 tot 50 procent van hun waarde. De term “onder water staan” was nog niet uitgevonden. Met veel hogere woonlasten dan voorzien en in de wetenschap dat ons huis veel minder waard werd, hebben we het krijgen van ons 1e kindje uitgesteld om zolang mogelijk 2 volledige inkomens te hebben en zijn als een dolle gaan aflossen. Uiteindelijk was ik al 32 jaar toen onze oudste geboren werd, eerder durfden we het niet aan.
    Groet, Greetje54

    1. Wat zal dat een spannende tijd geweest zijn! Ik kan me nu helemaal niets voorstellen bij zulke rentepercentages, maar volgens mij is dat jaren zo hoog geweest. En als je dan wel hele hoge lasten hebt, maar de waarde van je woning keldert met de dag… Ik denk dat dat nog beroerder was dan die crisis van 2008/2009 enzo, die ik wel met huis heb meegemaakt.

  6. Mijn man en ik zijn allebei in de jaren zestig geboren. Financieel hebben we tot nu toe niet heel veel verkeerd gedaan. Dat klinkt ook wel heel erg, eigenlijk 🙂
    We hebben twee keer wat met aandelen gedaan en twee keer verlies gehad. We zijn er de mensen niet voor. Nu misschien wat meer, maar ik vertrouw die bubbel in de aandelenmarkt niet. Zoveel mensen beleggen omdat er nauwelijks meer wat te halen is aan rente.
    We hadden het financieel beter kunnen hebben. Ik stopte met werken toen onze oudste geboren werd. Ik zou zoiets niemand meer aanraden. Achteraf had ik geen keus gehad want onze kinderen waren heel vaak ziek en je kunt niet bijna continu met een ziek kind bij de opvang komen. Ik was al niet heel gezond, maar de zwangerschappen en die eerste jaren van mijn kinderen hebben teveel van mij geeist. Ik kreeg cvs/me en ben nooit meer goed hersteld. Geen uitkering, geen baan, geen pensioenopbouw. Wel heb ik mijn man kunnen ondersteunen in het maken van zijn carriere. Al die opleidingen, het extra werk. Dat was als tweeverdienersgezin lastiger te realiseren geweest.
    Wij hebben op gunstige tijden onze huizen gekocht. Twee keer op het dieptepunt van de markt. En een keer van een duurdere naar een goedkopere plaats gegaan. Vanwege mijn gezondheid kunnen we heel veel niet (uit eten, winkelen, vliegreizen, eten laten bezorgen, geen snacks of alcohol etc). We hebben dus veel gespaard en lossen nu in hoog tempo ons huis af. Geeft een rustig gevoel omdat mijn man er alleen voor staat om geld binnen te brengen en hij kan tzt ervoor kiezen om minder te werken of eerder te stoppen.

    1. Klinkt inderdaad of jullie het mooi gedaan hebben, maar niet automatisch dat jullie het dan ook makkelijk gehad hebben! Mooi dat jullie nu supersnel aflossen, dat geeft jullie allebei vast ook wat rust!

  7. Het geeft idd heel veel rust. Onverwachte grote uitgaven zoals reparaties aan de auto geven minder stress. En vanwege de moeilijke periode toen de kinderen klein waren (niet alleen vanwege hun gezondheid, ze hadden ook heel dure dieetvoeding nodig waarvoor in die periode geen vergoeding was) toen we super krap zaten. En later weer toen mijn man net boven de ziekenfondsgrens kwam, heb ik weleens een wat moeilijke relatie met geld. Geld staat bij mij vooral voor veiligheid en zelfredzaamheid. Omdat ik niet kan werken voel ik me daar best onzeker over.

    1. Dat laatste kan ik me heel goed voorstellen. Dat is ook het idee dat ik er van heb en het lijkt me wat dat betreft heel ongemakkelijk (en dan druk ik me zacht uit) om daarin afhankelijk te zijn. Terwijl je dat natuurlijk helemaal niet automatisch bent als je niet werkt, want je draagt op andere vlakken ook genoeg bij. Het is alleen zo’n idee ofzo.

  8. Ook wij zijn net op tijd tot inkeer gekomen. Als midden dertigers met kleine kinderen hebben we allebei de afgelopen 2 jaar promotie gemaakt waardoor ons inkomen aanzienlijk is gestegen. Het geld klots hier maandelijks tegen de plinten, maar dat komt natuurlijk met een prijs. Verantwoordelijk werk dat thuis ook door gaat is af en toe best belastend. We leven makkelijk maar sparen daarnaast ook veel (zo’n 2500 euro per maand). Het doel was duidelijk: een mooi groot huis, met dito tuin in leuke wijk. Na een traject van optie op kavel ‘winnen’, huis ontwerpen en bouwers bezoeken, hebben we er radicaal van af gezien. Waarom zouden we het eigenlijk doen? Worden we nu echt gelukkiger van meer materie, wat onderhouden en op termijn vervangen moet worden? Redenerend vanuit ons gevoel is het antwoord overtuigend ‘nee’. Wij kiezen voor vrijheid. Op termijn ander werk, eerder stoppen met werken, onafhankelijk zijn, geen slaaf van consumeren enz. Het is prettiger geld uitgeven dat je hebt gespaard, dan waarvoor je nog moet werken. Geld krijgt ook een andere waarde. Als je weet wat je er voor hebt gedaan of gelaten, kijk je wel uit om het aan onzinnige zaken uit te geven. Wij gaan voor simpel, geven we gelijk het goede voorbeeld voor de kinderen. Die vertel je ook dat het een keer
    ‘genoeg’ moet zijn.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.