Wat wil je met je leven?

Het lijkt best wel een heel makkelijke vraag en ik denk ook dat er genoeg mensen zijn die er direct een antwoord op kunnen geven. Ik kan het niet. Ik heb wel altijd een toekomstbeeld gehad, maar dat was nooit heel concreet. Dat was meer van ‘ik word groot en leef nog lang en gelukkig’. Ik zag geen plaatjes van toekomstige mannen, huizen, auto’s, banen, kinderen, vakanties of wat dan ook. Ik denk dat ik er altijd min of meer vanuit ben gegaan dat het leven me wel zou overkomen.

En dat is ook zo. Als je gewoon de dagelijkse dingen doet, dan gaat soms alles vloeiend, soms zitten er wat hobbels in de weg en je gaat gewoon door. De ene keer hard, de andere keer wat minder hard.

Ergens heb ik ook altijd wel gedacht dat wat je wilt met je leven, dat dat vanzelf wel komt. Dat je op een gegeven moment wel weet wat je wilt. Of dat je dat voelt en dat je dan die kant opgaat. Niet dat het me afschrok als dat niet zo was, maar meer alsof dat vanzelf gaat, net zoals je vanzelf ouder wordt. Je kunt het proberen, maar daar is in de praktijk toch bar weinig tegen te doen 😉

Maar zo gaat het niet helemaal. Je moet eigenlijk heel goed bezig zijn met wat je met je leven wilt, want anders is de kans op ‘volmaakt geluk’, zoals ze dat zo mooi zeggen, volgens mij maar erg klein. Als je niet weet wat je wilt, moet je net een gelukstreffer hebben en dat overkomt lang niet iedereen. En dan ben je bijvoorbeeld 50 en word je op een dag wakker en denk je: ‘Dit is helemaal niet wat ik wil’. Als je dan nog iets gaat veranderen, haal je vaak veel ellende overhoop en heb je – menselijk gezien – nog maar relatief weinig tijd om toe te werken naar wat je wel wilt. Want zelfs als je weet dat je *iets* niet wilt, wil dat nog niet meteen zeggen dat je dan ook weet wat je *wel* wilt.

Wat wil ik in het leven? Ik weet het echt niet. Aan de ene kant wil ik het liefst gewoon een rustig leven, zonder te veel verplichtingen, moeilijkheden en drama’s. Ook zou ik graag de vrijheid hebben om wat meer te reizen, spontaan of gepland. En ik vind het ook heel mooi om dingen samen te kunnen delen en om bijvoorbeeld niet in een leeg huis thuis te komen. En daarnaast vind ik het weer heerlijk om alleen te zijn. Hoe je dat allemaal in één toekomst moet proppen, is mij niet helemaal duidelijk. Ik geniet bijvoorbeeld ontzettend van het gezelschap van onze dieren, maar die zorgen er tegelijkertijd in ieder geval in praktische en financiële zin voor, dat we wat minder vrij zijn om zomaar weg te gaan.

Een rustig leven zie ik, zoals ik gisteren ook beschreef, onder meer voor me op een beetje een landelijk plekje waar je niet vanuit elk raam andere huizen ziet. Nu is dat hier in de regio op zich redelijk betaalbaar, maar het brengt hogere lasten met zich mee dan b.v. een appartement (maar de huidige lasten zouden makkelijk door de helft kunnen) én zo’n huis vraagt vaak ook om meer onderhoud. Je moet gras ook gewoon maaien, het huis schilderen, enzovoorts. Als ik ergens inmiddels achter ben, dan is het wel dat landelijk wonen vooral heel mooi is als je je realiseert dat je er een part-time baan bij hebt aan onderhoud. Want als je het bijhoudt, is het allemaal niet veel, maar je moet het niet laten verslonzen, want dan gaat het hard.

Maar dit zijn allemaal wat losse flarden, ik heb er nog geen sterk gevoel bij van ‘dit wil ik’. Hoe kom je daarachter? Is dat bij jullie vanzelf gegaan, of moet je dan echt op zoek naar iets? En hoe? Tips en ervaringen zijn van harte welkom!

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

32 Comments
  1. Met mijn vorige partner dacht ik eigenlijk nooit aan "later".
    Nu met manlief, vormt het zich vanzelf. We proberen niet met alles te wachten maar ook te kijken wat nu haalbaar is, zoals de moestuin en de kippen.

  2. Ik zag het als kind al voor me. Ik zou veel reizen, een lieve vriend krijgen, kindjes krijgen, heel anders gaan eten (ipv traditioneel Nederlands), een leuke baan, over van alles en nog wat leren en hopelijk genoeg geld om geen geldzorgen te hebben en als de kindjes groter werden een baan nadat ik studies had gevolgd.

    In de praktijk kwam het er op neer dat ik idd een heel lieve vriend heb (al meer dan 30 jaar en kwam hem al op mijn 16e tegen), ik heb twee zoons gekregen die nu beiden volwassen zijn, ik ging heel anders eten (dat werd glutenvrij en zonder dierlijke melk en nog een aantal restricties en is toch niet helemaal wat ik in mijn hoofd had),
    manlief verdient best goed. Ik heb veel gestudeerd, maar werd chronisch ziek en ben niet meer aan het werk gekomen. Reizen zit er ook niet echt in met mijn gezondheid en dieet, maar ik geniet ook als ik bij mensen uit andere culturen ben, documentaires zie etc.

    Dus, je kunt wel plannen maar soms loopt het gewoon anders.
    Wij gooien ons leven ook om door te willen verhuizen naar een ander deel van het land als gevolg van een andere baan van manlief. Maar hoe snel dat gaat lukken is afwachten en veel duimen 😉

    Niet kiezen is ook een keuze en soms valt een keuze anders uit dan verwacht. Ik vond het bv best heel moeilijk om zo jong al kinderen te hebben. De verantwoordelijkheid was groter dan ik verwacht had en de zorgen ook omdat onze kinderen zoveel ziek waren, huilbabies waren en allerlei allergieën hadden.
    Van mijn 22e tot mijn 27e heb ik bijna alleen in huis gezeten en dat was best moeilijk.

    Sterkte met beslissingen nemen en ik kan me goed voorstellen dat je niet alleen maar bezig wilt zijn met aflossen en besparen.

    VeggieMo

  3. Je zult als je gaat verhuizen niet gelijk het fijne gevoel krijgen wat je misschien zoekt.
    want een grotere tuin onderhouden elke week valt tegen.
    Als je net zin hebt om te lezen dan moet er toch in de tuin weer iets gebeuren.
    Ik ondervind dat zelf ook.
    Ik wens je veel sterkte met het nemen van een beslissing.
    Goed nadenken Wat wil ik zelf,schrijf 5 dingen op wat voor jou belangrijk zijn om dit door te zetten. kom je niet aan die vijf dingen dan zou ik wachten met verhuizen.

  4. Hoi LLMM,
    Toen ik op mijn 24ste eindelijk echt ging werken na jarenlange studie dacht ik echt dat dat is wat ik wilde. Ik heb jaren in verschillende functies gewerkt zowel bij overheden en bij een commercieel bedrijf en na jaren ben ik er wel achter welk werk echt bij mij past en dat dit dan niet meer het giga salaris oplevert van een commercieel bedrijf…so be it. Ik heb ervaren dat een gezond en gelukkig leven op de manier zoals JIJ dat wil het belangrijkste is. Ik leef nu zoals ik dat wil met de gedachte ik leef maar een keer en geen idee hoe lang, dus ik leef NU en schuif niet dingen voor me uit, genieten doe ik later wel, nee, ik geniet nu (voor als er geen later is).
    Maar ja, het is natuurlijk heel persoonlijk hoe je er in staat.
    Succes!
    groet, Loes

  5. Bij mij verandert het nogal eens "wat wil ik nou". Ik voer wel van alles uit, zodat ik later niet hoef te denken wat als…Iedere fase is anders en de lengte van die fases ook. Ben een jaartje een nachtvlinder geweest in New York,en ben nu aan het wortelschieten op een vaste plek en heb geen behoefte meer aan vakanties en wil alleen nog maar wandelen met de hond. Ben benieuwd wat hierna komt…Neem er de tijd voor en geniet ervan. BrEkster

  6. Je bent weer echt bezig met 'levensvragen' hè?
    Helaas daar heb 'k weinig antwoorden op, 'k vin het leven soms al lastig genoeg dan stel 'k me geen moeilijke vragen meer 😉
    groet

  7. Letterlijk de balans opgemaakt: wat geeft me energie, en wat vreet energie? Wat word ik blij van, en waar word ik niet blij van? Het heeft me geholpen sommige andere keuzes te maken, en keuzes die goed bleken consequenter te "beschermen" tegen tijdvreten en focusvreten van zaken die eigenlijk niet tot mijn prioriteiten hoorden. Met veel meer geestelijke rust en lichamelijke ontspanning tot gevolg.

  8. Om er achter te komen wat je echt wilt moet je dicht bij jezelf kunnen zijn. Luisteren naar je gevoel en naar je verstand. Dat is moeilijk, maar als het lukt geeft het veel kracht en rust.

    Op ontdekkingsreis gaan door je huis, oude foto's, spullen van school als je die nog hebt bekijken. Een moodboard maken over wat je nog mee zou willen maken. Je eigen grafschrift schrijven. Er zijn manieren genoeg.

    Als je heel gevoelig bent is het soms moeilijk om te onderscheiden wat van jezelf is en wat je hebt overgenomen van anderen door verwachtingen, sociale druk etc.

  9. Vroeger wist ik het wel: een prins op een wit paard en dan lekker prinsesje spelen in een buitenhuis MET theekoepel aan het water 😉
    Met die prins is het wel goed gekomen, maar met de rest? Ach, ik heb ook nooit zo'n uitgestippeld leven geleid, ik heb maar gedaan wat er op m'm pad kwam en ik probeer heel erg in het nu te leven. Manlief is wel regelmatig bezig met "later" maar dat heb ik gewoon niet zo.

  10. Beseffen dat iedere keus ook nadelen heeft, is al een groot iets. Huisdieren zijn idd een toegevoegde waarde, maar kosten ook tijd en geld. Een lieve partner is geweldig, maar soms ook heel vermoeiend en dan wil je alleen zijn. Kinderen hebben mijn leven echt verrijkt, maar soms gleed ook al mijn energie naar ze weg. Een mooi huis is fijn, maar kost geld. Een fijne tuin geeft een plek om te relaxen, maar je zal er ook in moeten werken (als je dat als werken ervaart) Geen enkele keus is alleen maar leuk, gratis, fijn of geweldig… maar het leven in z'n geheel kan dat wel zijn, als je de nadelen ervan accepteert.

  11. Ik ben nu net 32 geworden en ik denk dat dit bij je leeftijd hoort 😉 ik heb het ook gehad en ben er nog steeds mee bezig. Alleen de focus heeft zich wat verlegt omdat één en ander intussen duidelijk is geworden…
    Veel succes met je overpeinzingen

  12. Ik heb mij dat de afgelopen jaren ook vaak afgevraagd. Waar ik eigenlijk naartoe wil en hoe ik nu eigenlijk wil leven. Toch heb ik het gevoel dat mijn hele leven toeval is. Niets was echt gepland. Ons kinderen zijn er bv. natuurlijk wel bewust gekomen, maar ik dacht niet toen ik 21 was dat ik bv. zooooo een groot gezin ging hebben. Ik had ook nooit of te nooit gedacht dat ik zou wonen waar ik NU woon en vraag me vaak af of ik hier wel echt gelukkig ben. Eigenlijk wil ik anoniemer wonen en kleiner.
    Het zijn levensvragen. Je bent bijna op de helft (als 't leven lief is)en wilt geen spijt hebben.
    Succes met je zoektocht.

  13. Heel herkenbaar. Soms is het alsof ik op een rotonde fiets en bij elke afslag denk " nee, de volgende keer". Straks rij ik nog steeds op de rotond rondjes! Ik heb 3 hbo opleidingen afgerond en dacht steeds: dan weet ik wel wat ik wil. Mar helaas. Ik weet het nog niet!
    Ik heb tot nu toe een belangrijk ding geleerd: het ,komt zoals het komt!

    Sophie, bijna 40. 😉

  14. Sinds we iets heftigs hebben meegemaakt met mijn gezondheid en die van zoontje en het voor ons allebei slechts had kunnen aflopen, ben ik heel anders over dingen gaan denken.

    Hiervoor had ik een drukke baan, verdiende goed, we maakte verre reizen en gingen veel uit. Echt veel tijd om van elkaar te genieten was er niet….en dan deden we vaak iets speciaals: uit eten, weekendje weg en andere luxe.

    Nu genieten we juist van de momenten dat we gewoon samen zijn, zonder alle poespas. Ik heb mooie herinneringen aan de vakanties, maar ik zou ze nu niet missen. Soms besef je pas wat je hebt, als je het (bijna) niet meer hebt.

    Ik hoop dat je antwoord vindt op je vragen en twijfel.

  15. Mijn leven ziet er anders uit dan ik vroeger in gedachten had. Ik dacht dat ik in het buitenland zou wonen vanwege mijn partner maar woon nog steeds in Nederland. Wat ik wel zeker wist is, dat ik graag kinderen wilde. Dat is ook gelukt. Alleen had ik altijd gehoopt op meer dan één kind. Maar ook dit soort dingen valt niet te plannen.
    Qua carriere heb ik nooit vastomlijnde plannen gehad. Ik heb het allemaal mij maar een beetje laten overkomen.

    Ik herken dat je op een gegeven moment een punt in je leven bereikt en denkt "is dit het nu voor mij". Ik heb zelf ook zo'n punt gehad waarbij ik ongeveer drie jaar zoekende ben geweest. Op een bepaald moment vielen de puzzelstukjes allemaal in elkaar. Dat kwam bij mij wel meer door een paar gebeurtenissen achter elkaar waarvan ik dacht "dit is het ook weer niet". Ik heb nu eindelijk een bepaalde rust in mijn leven gevonden maar blijkbaar heb ik daar wel heel turbulent voor moeten leven een tijdje.

    Sterkte met het zoeken naar een antwoord hoe jouw leven eruit moet zien. Het is geen makkelijke weg vol met twijfel maar uiteindelijk vind je ook het antwoord.

  16. Ik ben 34.

    Vroeger wilde ik per sé een bepaalde carrière, maar die viel uiteindelijk toch tegen. Daardoor weet ik het nu eigenlijk niet meer zo; maar weet je: ik vind het wel goed zo.
    Door het wegvallen van dat carrièrepad heb ik ineens veel meer vrije tijd, tijd die ik vul met dingen die ik interessant vind om te doen. Ik ontmoet allemaal mensen die ik anders nooit ontmoet had.
    Ik ontwikkel talenten die helemaal niet bij dat ene carrièrepad horen, maar die ik wel leuk vind om te ontwikkelen bij mezelf. Ik blijk meer verschillende dingen te kunnen dan ik dacht.

    Misschien zijn er voor mij, en ook voor jou, heel veel verschillende levenspaden die allemaal leuk en interessant zijn. Je kúnt ze niet allemaal aflopen, maar je hoeft niet teveel te stressen bij splitsingen in de weg: het komt vast wel goed, het blijft vast wel leuk, welke richting je ook kiest.

  17. Ik heb wel het idee dat mijn leven me gewoon is overkomen, maar één ding wist ik zeker; ik wilde kinderen. En die heb ik; twee prachtige dochters.
    Verder wilde ik altijd graag veel leuke dingen doen en dat doen we ook, maar geen extreme dingen. Gewoon zo nu en dan iets moois bekijken, lekker even eruit en op z'n tijd lekker ergens een hapje eten. Ik ben dus helemaal tevreden met mijn leventje. Maar ik hou wel een droom, een huisje op het platteland, met wat ruimte voor een groentetuin en wat kleine dieren… Je mag wat te dromen hebben natuurlijk…
    Ik wens je een heel fijne avond,
    Lieve groet,
    Mirjam

  18. Het enige dat ik graag wilde was een man en 2 kinderen liefst kort op elkaar. Het leven besliste anders, dochter is straks 6 als ik de tweede krijg en momenteel twijfel ik aan alles en zie ik al het groene gras aan de overkant. Weet dat het een periode is waar ik doorheen moet en dat we straks waarschijnlijk weer helemaal de maatjes zijn die we altijd waren. Gelukkig hebben we nooit geldzorgen gehad en hebben we altijd geprobeerd in goede dingen te investeren. Verder halen de mooie dingen die we samen gedaan en beleefd hebben me op deze momenten op de been. Hier aan denken geeft me een fijn gevoel. Deze tijden gaan weer komen.

  19. Wat ik wil met mijn leven? Rust en duidelijkheid. Die zijn er allebei niet. Veel onrust. Dan kom je weinig aan andere dingen toe. Nadenken en overpeinzingen, ik ben er momenteel ook veel mee bezig. Ik hoop dat je vindt, waar je naar op zoek bent.

    Liefs Frederique

  20. Ik heb nooit en duidelijk doel voor ogen gehad. Alles komt zoals het komt.

    Natuurlijk heb ik dromen, groot en klein, maar eigenlijk leef ik nu een heel goed leven. We hebben twee mooie kindjes, we hebben het goed met elkaar en natuurlijk heeft elk huis zijn kruis, maar ik geniet van alles wat ik doe.

    Soms wil ik alles wel eens anders (heeft iedereen dat niet?), maar later kom ik weer bij zinnen.

    Het enige wat ik nog in de toekomst wil is nog een derde frummel en nog een studie gaan volgen. Wanneer? Geen idee. Het komt zoals het komt.

  21. "vroeger" wilde ik geen kinderen, inmiddels heb ik er twee waar ik dolblij mee ben!!
    Ik wilde graag op een reisburo werken omdat ik graag mag reizen….nu zit ik op kantoor en verdien voldoende om van te leven.
    Mijn leven is prima zo, ik heb wel wensen, maar wie heeft die niet. Ben tevreden met hoe het nu gaat en wat de toekomst brengt zien we dan wel weer….maak me daar niet zo druk om.

    Gr. Boukje

  22. Veel goede opmerkingen en overpeinzingen las ik hierboven. Ga in ieder geval niet over één nacht ijs. Een beslissing kun je soms (vooral door emotionele omstandigheden) snel nemen maar de gevolgen kunnen lang doorwerken. Mischien is het goed om daar ook met anderen over te praten. Een paar jaar geleden hebben mijn toenmalige partner en ik (achteraf in emotionele omstandigheden) een vergaande beslissing genomen waar we jarenlang veel spijt van hadden. We verkochten ons droomhuis, terwijl we met bezuinigingen en veranderingen het best nog een paar jaar hadden kunnen redden. En de leuke baan voor hem is er uiteindelijk ook gekomen.
    Maar de situatie van de één kun je absoluut niet vergelijken met de andere. Wat in alle gevallen heel belangrijk is : goed met je partner communiceren, desnoods een paar dagen de telefoon en het internet en tv uit laten staan en alleen maar eerlijk met elkaar praten over hoe jullie je leven willen inrichten. Vergeet verder niet, dat mannen anders denken dan vrouwen, ze pikken subtielere signalen van vrouwen niet zo snel op, we moeten heel duidelijk zijn. Dat is althans mijn ervaring. maar dat inzicht kwam voor ons te laat.
    Veel wijsheid toegewenst, Marjolijn.

  23. Ik wilde moeder worden 😉 Dat is wel gelukt. Voor de rest plan ik niets want het leven is wat je gebeurd..
    Wat als je iets plan dan ga je immer grade aus en dan ga je niet de zij paden in, Kijk je niet eens bij dat beekje of achter die grote oude eik. Er zijn zoveel mogelijkheden. JE moet de dingen die op je pad komen wel blijven zien en het niet te vaak negeren.
    Vaak komt er dan meer goeds op je pad. Kijk naar de mogelijkheden. Ik ben niet echt spiritueel maar heb zelf veel gehad aan het boek 'The alchemist van Paolo Choello.

  24. Je leeft je leven in fases, wat je vandaag prettig vind hoef je overmorgen niet meer prettig te vinden dus op zoek gaan naar HET grote geluk is volgens mij niet te doen. Ik ben 50 en een beetje en als ik terug kijk op mijn leven ben ik heel tevreden met m'n leven. Het enige wat ik altijd wilde was reizen… We hebben dan ook de hele wereld over gezworven en dat doe ik nog steeds, afgelopen jan. 5 weken met m'n volwassen zoon door indonesie 😉
    Mijn vorige huis vond ik te klein en nu vind ik dit weer te groot.
    Ik wilde uit m'n geboorteplaats weg en nu, na 20 jaar, wil er weer naar terug. Betekent dat dat ik 'foute' keuzes heb gemaakt? Nee, ik beland elke keer in een andere fase en dat is alleen maar goed toch?!?!?! Dus mijn advies, luister naar je hart, probeer je af te sluiten van wat anderen van je vinden en/of denken. Volg je hart, en als dat niet lukt zoek dan een manier om er wel naar te kunnen luisteren (ontspannen, meditateren, wandelen, fietsen…) Doe niks overhaast en vergeet niet af en toe je zegeningen te tellen…

  25. Toen ik jong was wilde ik dierenarts worden, met het prins op het paard en schatjes van kinderen is het helemaal goed gekomen. In het huis waar we nu wonen wil ik oud worden ( het is niet die prachtige boerderij die ik lange tijd graag wilde hebben) ik voel dat het goed is. Nog dromen voor de toekomst ,zeker maar ik geniet van het NU.

    Groetjes Annelieya

  26. Ik wist eigenlijk niet wat ik wilde worden. Ik deed een studie en ging werken. Ondertussen deed ik allerlei dingen die ik leuk vond. Het was ook niet zeker of ik wel een goed moeder zou zijn en dus stonden kinderen niet direct op mijn verlanglijstje. Maar het leven komt zoals het komt en manlief kwam ( na een aantal vriendjes) op mijn pad en na jaren gingen we trouwen. Twee jaar later bleek ik ineens zwanger te zijn en na de geboorte van onze zoon was ik ook ineens weer zwanger. Twee cadeautjes. De verantwoordelijkheid heeft me meer doen plannen en anders doen leven. Ruimte is leuk, maar inderdaad veel onderhoud. Als je bij bent doet elke dag een halfuur in de tuin wonderen. Net als de houtsnippers niet het onkruid tegen gaan 🙂
    Het leven is volgens mij een combinatie van overkomen en bewust handelen. Bewust zijn van wat fijn is en wat niet. En gewoon gaan doen, gewoon beginnen en kijken waar het eindigt. Het huis wordt niet schoon als je niets doet, je doet geen leuke dingen als je niets onderneemt. Je wordt niet fit als je niet sport of beweegt.

  27. Het gaat er vooral om wie je wilt ZIJN in plaats van wat je gaat doen. Als je weet wie je wilt ZIJN volgt het doen als een logisch gevolg hier uit.
    Veel succes.

  28. Vroeger wilde ik vooral rijk en beroemd worden. Leven als kunstenaar. Leek me helemaal super. Tot aan mijn 36e leefde ik zoals ik wilde. De afgelopen jaren heb ik mijn leven meer laten leiden door verplichtingen. Nu voel ik me weer 'de ontwerpster' van mijn eigen leven. Ik herken wel wat je schrijft. In feite verschillende zaken willen. De vraag hoe die te combineren? Ik heb veel gehad aan het boek Creatief Visualiseren van Shakti Gawain. Ik vond het bij de kringloop. Wellicht heb je wat aan de tip.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.