#FreedomFriday: Waarom ik ondernemer ben geworden

#FreedomFriday: waarom ben ik ondernemer geworden

Deze week in #FreedomFriday weer even wat anders dan de gebruikelijke bespreking van een blog. De afgelopen twee dagen was ik op een event voor ondernemers. Daar hoorde ik verschillende verhalen over hoe mensen ertoe gekomen waren om voor het ondernemerschap te kiezen. Voor de één was het een reorganisatie, voor de ander een bewuste keuze. De één deed het na een carrière in loondienst, de ander werkt er nog steeds bij. Omdat ondernemerschap voor mij ook onderdeel uitmaakt van vrijheid, leek het me leuk om deze week in #FreedomFriday eens te vertellen waarom en hoe ik ondernemer werd!

“Wat wil je later worden?”

Behalve ‘prinses‘ is er eigenlijk nooit speciaal iets geweest dat ik graag wilde worden. Ik kan me niet echt herinneren dat die vraag me gesteld is, maar ik geloof ook niet dat ik er dan een antwoord op had gehad. Ik had ongetwijfeld het idee dat het allemaal wel goed zou komen. Wél ben ik er altijd vanuit gegaan dat ik geen ‘normale’ baan zou zoeken. Mijn vader was vormgever en had vroeger een drukkerij. Dat vond ik prachtig. De geur van papier, dingen op de computer maken en die dan vervolgens ‘echt’ maken. Het leek mij dan ook niet meer dan logisch, dat ik daar zou gaan werken. Of de drukkerij gewoon zou overnemen.

Toen ik een jaar of zestien was, verkocht mijn vader het  bedrijf en kon ik dat idee wel laten varen. Een paar jaar later moest ik kiezen wat ik ging studeren. Heel even heb ik getwijfeld over iets als het grafisch lyceum. Maar goed, met een vwo-diploma op zak, was een mbo-opleiding volgen ook een beetje zonde. Ik heb nagedacht over psychologie en rechten, maar haakte bij het eerste af op de statistiek en bij de tweede op het stampen van regels. Dus ging ik voor een studie over het land dat me mateloos fascineerde: American Studies. En ondanks dat die drukkerij geen optie meer was, heb ik nooit echt serieus nagedacht over wat ik met die studie zou doen. Ook dat zou wel weer goed komen.

Voor je verder leest, wil ik je iets vragen...

Is jouw geld op voordat je maand voorbij is? Wil je weten wat de beste spaarmethodes zijn?

Overweeg je om aan de slag te gaan met beleggen , maar weet je niet waar je moet beginnen?

Meld je dan nu aan voor mijn inspiratiemail - met content die je nergens anders vindt!

Ik wil ondernemen!

Toen ik afstudeerde, moest ik volgens ‘de regels’ een baan gaan vinden. Vreselijk vond ik dat! Ik had genoten van mijn studie, maar ik voelde er helemaal niets voor om een soort vrouwelijke Maarten van Rossem te worden of de hele dag begraven te worden in nieuwsfeitjes. En als je niet per se de richting van je studie op wilt, moet je natuurlijk tien keer harder knokken voor een baan. En dat kon ik écht niet. Ten eerste was ik behoorlijk onzeker en voelde ik me totaal niet capabel. Ik realiseerde me toen nog niet echt dat de inhoud van sollicitatiegesprekken vaak maar relatief weinig te maken heeft met de werkelijkheid. Je doet je mooier en beter voor, hoopt dat je wordt aangenomen en leert het dan wel als je bezig bent. Ik had het idee dat ik alles al moest kunnen vóór ik ergens aan de slag ging.

Daarnaast kon ik niet met volle overtuiging zeggen dat ze mij moesten hebben en dat ik dolgraag ergens wilde werken. Dat wilde ik namelijk helemaal niet. Ik had naast mijn studie altijd al op kleine schaal wat voor mezelf gedaan en ik wist diep in mijn hart ook wel, dat ik dat altijd zou blijven doen. Uiteindelijk wist ik een mooie deal met mijn broer te maken. Ik zou aan de slag gaan in zijn bedrijf, maar daar ook ruimte hebben om mijn eigen bedrijf op te bouwen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik studeerde in de zomer van 2006 af en schreef mijn bedrijf officieel in op 1 januari 2007.

De Freedom-factor

En dan ben je ondernemer. Eigenlijk ging het vanaf het begin al erg goed. Ik werkte veel, was flexibel en pakte vrijwel alles aan. Toen ik na 2 jaar in de woonboerderij terecht kwam, werd dat nog ‘erger’. Als je me toen gezien had, of het me gevraagd had, had ik waarschijnlijk niet echt laaiend enthousiast geweest over de zogenaamde ‘vrijheid’ die het ondernemerschap met zich meebrengt. Nog steeds is dat wel een beetje een trigger. Ondernemer zijn is prachtig, maar het betekent ook dat je regelmatig dingen moet doen die andere mensen niet willen doen. Keuzes maken, verantwoordelijkheid nemen. Je eigen broek ophouden. Zeker als freelancer, ben je alles in één: uitvoerder, acquisitiepleger, marketingmanager- en uitvoerder, boekhouder, strateeg… Daarnaast kun je te maken krijgen met een gebrek aan werk, niet-betalende klanten, extreme werkstress en heel veel afwijzingen. Daar moet je een weg in vinden.

Als je in je onderneming durft los te laten en met focus werkt aan de dingen die belangrijk zijn, dan kun je inderdaad genieten van een enorme vrijheid. Ik vond dat in het begin lastig. Ik wilde er gewoon alles aan doen om mijn bedrijf te laten groeien, maar wist niet beter dan dat dat ging door meer klanten te vinden. Tegenwoordig heb ik mijn prioriteiten wat beter in kaart, waardoor ik veel meer ervaar van die vrijheid. En ik weet dat daar nog veel meer kansen liggen.

Dat is één van de redenen dat ik dit jaar al behoorlijk bezig geweest ben met cursussen, nieuwe concepten bedenken en nieuwe mensen ontmoeten. Zoals Mariimma van de week al schreef; als eenpitter kun je soms best een beetje eenzaam zijn. En dat kan er ook voor zorgen dat je een beetje overgaat op tunnelvisie. Je kunt – zeker als ondernemer – van iedereen wat leren. Maar dan moet je die mensen dus wél opzoeken!

Ik houd van ondernemen!

Inmiddels ben ik al bijna 12 jaar ondernemer en is er maar één conclusie die ik kan trekken: ik houd ervan. Het wordt steeds meer onderdeel van me, in plaats van iets dat ik gewoon doe. Het gaat niet altijd over rozen, maar het is de allerbeste leerschool die je voor jezelf kunt hebben. Je komt jezelf regelmatig tegen en moet daar – vroeg of laat – toch actie op ondernemen. Daarnaast biedt het je onbeperkte mogelijkheden. Hoeveel geld je ook verdient in loondienst; er zit een grens aan. Tenzij je Cristiano Ronaldo heet misschien. Lang niet iedereen krijgt een bonus voor de meerwaarde die ze leveren. Als ondernemer kun je altijd nieuwe manieren vinden om je inkomen te verhogen. Daar staat tegenover dat je het wel zélf moet regelen. Heb je een mindere maand, dan heb je ook gewoon minder geld.

Ik denk echter dat veel ondernemers het met me eens zullen zijn als ik zeg: geld is niet de belangrijkste motivatie om te ondernemen. Dat is toch vrijheid. De vrijheid om eigen keuzes te kunnen maken, om volgens je eigen voorwaarden iets bij te kunnen dragen aan de wereld. En soms ook gewoon de vrijheid om niet om 7 uur op te staan. Of ’s morgens lekker naar de sportschool te gaan, in plaats van aan het werk te ‘moeten’.

Kortom; binnen mijn bedrijf zie ik zeker nog mogelijkheden voor verandering en verbetering, maar het ondernemerschap opgeven? Nooit!

Hoe ben jij terechtgekomen in het werk wat je doet (of deed)?

Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!

Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!

Ontdek waar jij geld laat liggen


Adine @ LekkerLevenMetMinder

Nadat ik in 2010 'wakker' werd met een hypotheek van ruim 400.000 euro, tegen 6% rente, gooide ik het roer om. Ik loste in razend tempo zo'n 70.000 euro af, minimaliseerde stevig én ging bewust kleiner wonen. Op Lekker Leven Met Minder deel ik mijn verhaal en schrijf ik over consuminderen, hypotheken, aflossen, sparen, besparen en zuinig leven, maar ook over financiële vrijheid, rust en mijn zoektocht naar een rijk en tevreden leven.

28 Comments
  1. Ik ben nu twee jaar werkzaam na mijn studie te hebben afgerond. Heel enthousiast begonnen aan deze baan en een deeltijd vervolgstudie, maar nu blijkt dat dit niet bij me past. Mijn volgende baan past naar verwachting veel beter bij mijn persoonlijke waarden.

    Voot de toekomst spreekt ondernemerschap me ook zeker aan. Daarvoor wil ik voorlopig de zekerheid van mijn baan nog niet opzeggen, dus dat gaat nog niet op de korte termijn gebeuren.

  2. Ik heb psychologie gestudeerd en daarna jarenlang fulltime voor de kinderen gezorgd. Op een gegeven moment maakte ik een website, en dat is het begin geweest van mijn huidige werk: fulltime blogger. En ik vind het heerlijk.

  3. Ik ben al een paar jaar vrijwillig betrokken bij de non profit organisatie waar ik voor werk. Toen er een betaalde (administratieve) plek vrijkwam werd ik ervoor gevraagd.
    Ondanks dat ik journalistiek heb gestudeerd, doe ik daar nu weinig meer mee. Behalve bloggen, voor de lol van het schrijven!

  4. Ik ben zo benieuwd wat je nou eigenlijk echt precies doet, ik lees dat je ondernemer bent. Maar waarin? Misschien is het leuk om daar eens wat meer over te vertellen en hoe ziet je bijvoorbeeld je dag eruit als je aan het “ondernemen” bent?

  5. Ik ben na de karige Jaren 80 in de IT gerold, hoewel ik een heel andere achtergrond heb. Maar in die beginjaren van de IT sector had vrijwel iedereen een andere achtergrond en ging het vooral om je denk- en werkniveau. Binnen het bedrijf heb ik allerhande verschillende rollen en functies gehad en in die zin zijn de Jaren voorbij gevlogen, het is beslist niet saai. Wel vind ik het lastig om voor een beursgenoteerd bedrijf te werken. De bedrijfsstrategie is namelijk grotendeels (het lijkt soms: vrijwel uitsluitend) gebaseerd op aandelenwaarde, en het meest gebruikte middel om de waarde op te krikken, is om de kosten te verlagen. Mensen er uit, werk naar lage lonen landen. We zitten inmiddels al meer dan tien jaar continu in reorganisatie, en dat betekent toegenomen werkdruk en zorg over werkzekerheid. Ook bij andere bedrijven in de sector zien we dit. Het is moeilijk om over mensen als kostenpost te horen spreken – je werkt met hart voor je bedrijf en je klant en wilt graag meerwaarde bieden. Metterjaren wordt er daarnaast ook op ander vlakken grotere mondigheid en zelfredzaamheid gevraagd, bijv ook functies als HR etc zijn drastisch teruggebracht. En nieuwe klussen en projecten vind je voornamelijk via je netwerk, dat met iedere reorganisatie uitdunt. In de leegloop zitten, is potentieel gevaarlijk.
    Als zelfstandige heb je ook te maken met strategie Adine. Wat ik me afvraag – heb jij een duidelijk beeld van waar je over vijf-zeven jaar wilt zijn? Hoe bepaald je waar je binnen jouw branche je energie op richt en wat toekomstbestendig is? Welke (bij)schooling kies je? In hoeverre heb je klussen binnen je bedrijf waar je dusdanig weinig affiniteit mee hebt, dat je het uitbesteedt (boekhouding bijv of schoonmaak 😉 ) Ik zou het leuk vinden daar meer over te lezen.

    1. Wat grappig dat je zonder die achtergrond in de IT gerold bent. Volgens mij gebeurde dat idd eerder veel vaker; alles wat zo nieuw, dat je met het werk- en denkniveau zo’n beetje even ver was als de gemiddelde specialist. Die moest het immers ook steeds weer opnieuw uitvinden.

      Mooie vragen ook! Ik ben daar zeker de laatste tijd veel meer mee bezig. Eerder was het vooral opbouwen, werken, geld verdienen, huis betalen, enzovoorts. Nu sta ik meer stil bij wat ik eigenlijk wil en hoe ik dat kan doen. Van keihard werken naar slim ondernemen, als het ware. Misschien inderdaad wel leuk om daar een keer een blogpost aan te wijden! Dat is namelijk ook best wel één van die dingen waarin je jezelf dus tegenkomt. Je kunt wel keihard werken, maar breek je op gegeven moment ook door met je bedrijf, of houd je het steeds op hetzelfde niveau en blijf je als het ware stil staan? Ik word me wel steeds bewuster van mijn eigen rol daarin en wat ik daar dus in kan veranderen.

      Momenteel besteed ik de boekhouding uit, de schoonmaak zou ik dolgraag uitbesteden, als ik iemand vind die het net zo netjes doet als m’n moeder vroeger 😉 Waar ik nu wel achterkom, is dat er inderdaad echt wel een slag nodig is (en veel kansen liggen) om alles duurzamer in te steken.

  6. Als sinds ik klein ben droom ik ervan om ondernemer te worden (ik kom uit een familie vol ondernemers), en ben daarom Bedrijfseconomie gaan studeren. Inmiddels ben ik 5 jaar afgestudeerd en heb ik een leuke Finance functie voor een leuk bedrijf. Ik ben heel ondernemend, ook buiten mijn werk, maar het echte ondernemen komt niet van de grond. Het ‘wat’ als ondernemer heb ik nog niet kunnen vinden ;-). Het zou me leuk lijken om te lezen waarmee je begonnen bent met ondernemen en hoe je dat uit hebt gebreid naar wat je nu doet (wat doe je nu eigenlijk precies..? 😉 in een artikel!

    1. Dat is inderdaad ook nog wel wat: willen ondernemen is één ding, maar je moet natuurlijk ook nog iets bedenken waarin/hoe/wat! En Miranda vroeg er hierboven inderdaad ook al naar, dus ik heb het op mijn lijstje gezet: komt binnenkort een artikel over! En mocht je nog specifieke vragen hebben, laat het gerust weten, dan kan ik die er misschien ook meteen in meenemen 🙂

  7. Ondernemen, tis me wat…!

    Ik heb een jaar of vijf in loondienst gewerkt. Toen mijn toenmalige directeuren omwille van te veel ambitie het bedrijf kapot reorganiseerden kon ik weliswaar blijven, maar de werkdruk was geeoon niet leuk meer. Iedere dag huilende mensen om me heen, pfew….

    Ik hield dat nog 3 maanden vol en nam toen ontslag. Ik werd meteen gevraagd door een oud collega die net voor zichzelf was begonnen. Ik stapte in dat avontuur en drie maanden later stapte hij eruit.

    Mijn bedrijf is dus een erfenisje. En het ondernemerschap is iets waar ik echt ingerold ben. Desalniettemin past het goed bij me… voldoende inhoudelijke én commercieel-strategische talenten.
    Ik ben ook een betweter van heb ik jou daar. Niet echt geschikt voor een ondergeschikte rol dus… ?

    1. Zo! Ik kruip weer even op de stoel waar ik net van het lachen vanaf stuiterde 😉 Ik kan me met de indruk die ik van je heb moeilijk voorstellen dat je toch nog een paar jaar in loondienst gewerkt hebt. Dan lijkt het me alleen maar goed dat het zo gelopen is!

  8. Je kunt ook ondernemer zijn tegen wil en dank, simpelweg omdat er in je branche geen banen bestaan. Zo is het bij mij. De enige ambitie die ik heb is het leveren van kwalitatief goed werk, meer hoeft het niet te worden. Ik haat acquisitie en ben er niet goed in. Ik vind het na bijna 20 jaar nog steeds moeilijk om offertes op te stellen met een tarief waarmee ik mezelf niet tekortdoe. Als ik lekker in loondienst hetzelfde had kunnen doen als ik nu doe…
    Nee, toch maar niet. De vrijheid, de flexibiliteit en de rust van een collegaloos kantoor zijn me te dierbaar geworden. Dan maar ondernemer!

  9. Wat leuk om te lezen! Ik heb de pabo gedaan, het leek me wel leuk. Het is ook wel leuk en ik vind het werken met kleuters (wat ik sinds dit jaar doe) echt super. Maar ik zie mijzelf dit niet mijn hele leven doen. De flexibiliteit van ondernemen lijkt me fijn, de vrijheid ook. Maar ook dat is denk ik niet echt iets voor mij.

  10. Wat een mooi verhaal om te lezen. De vrijheid lijkt mij inderdaad fijn, maar er zitten ook nadelen aan het ondernemerschap. Ik zit zelf nu in het laatste jaar van de pabo en heb eigenlijk geen idee wat ik hierna wil….

  11. Wat heerlijk dat je zo je ding hebt kunnen vinden en ik snap helemaal dat de vrijheid die je hebt een goede motivatie is. Ik heb jaren lang een zzp onderneming gehad als freelance groepsles instructeur en was heel bekend in de sportwereld, iets wat ik absoluut niet had willen missen! Nu zit ik in een rustiger vaarwater met een vaste (parttime) baan, twee kleine kids en werk nog als inval instructeur. Super fijne combi.

  12. FreedomFriday! Mooie term. Goede blog ook! Ik ga hem na t eten nog een keer lezen. Ik was in 2014 dakloos, sliep bij vrienden en had helemaal niets meer. Nu heb ik een eigen woning en begint alles te lopen. Never give up. Als je niets hebt om mee te beginnen, dan merk je pas hoe creatief je moet zijn. Heerlijk vind ik dat. Laat mij alles maar vanaf 0 opbouwen. Geen papa of mama die met een zak geld komt aanzetten.

  13. Ondernemen staat voor mij inderdaad ook wel gelijk aan vrijheid. En ja, je moet alles zelf regelen, maar je hebt ook veel lol van je inzet. Als het niks wordt heb je weer geleerd. Dat vind ik het toffe eraan, je kunt uitproberen en doen wat je wilt

  14. Ik ben verpleegkundige en ik zag me nooit iets anders doen… tot ik de schrijfmicrobe te pakken kreeg en nu hoop ik misschien wat in de richting te kunnen doen. Mijn man is pas begonnen met een eigen zaak en ik zie hoe hard hij werkt, maar hij haal er zo veel meer voldoening uit. Dus ik begrijp jet helemaal

  15. Ik zit zelf nog op school, maar zie het wel voor me hoe ik straks voor mij zelf begin! Misschien door als Reisblogger; maar misschien ook wel een gastouder die volledig op zich zelf draait zonder organisatie onderzich! Dat lijkt mij ook heerlijk!

  16. Mooi geschreven en heel herkenbaar! Ik werk inmiddels 8 jaar als ondernemer en voelde ook lang de vrijheid niet zo. Sinds ik ervoor koos bepaalde klussen op te zeggen, kwamen er vanzelf leukere klussen voor terug die beter bij pasten bij de koers die ik écht wilde varen. En inderdaad: vrijheid is belangrijker dan geld, maar dat extra kunnen verdienen vind ik verslavend leuk! En het voelt heel ‘zelfstandig’ he? Ik denk nu: mijn appartement heb ik helemaal zelf bij elkaar geschreven. Daar heeft geen baas aan meebetaald 😉 Veel succes met alles wat je doet!

    1. Dank je, jij ook! En wat een heerlijk idee zeg, dat je gewoon je eigen appartement bij elkaar geschreven hebt 😀 Dat is toch fantastisch? Niet dat er iets mis is met het betalen van salaris via de baas, daar werk je ook voor, maar het voelt toch nét even wat anders!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.