Afgelopen week was ik op een event voor ondernemers, waarin allerlei tips en tricks werden gegeven voor het opstarten en uitbouwen van een onderneming waar je ook echt gelukkig van wordt. Want, zo was de boodschap, ondernemen draait om liefde. Voor de klanten die je wilt helpen, maar ook voor jezelf. Nu ik dit zo tik, realiseer ik me dat het een beetje zweverig klinkt, maar in de praktijk viel dat wel mee. Een van de onderwerpen tijdens de tweedaagse was jezelf belonen. Zo werd de vraag gesteld hoe je jezelf beloont bij elk succes. En ik moet zeggen: dat triggerde mij wel.
“Niet nodig!”
Als voorbeeld gaf de spreekster een kostbaar horloge dat ze zichzelf cadeau had gedaan bij het realiseren van een bepaalde omzet. En hoewel ik dat voor haar hartstikke mooi vond, dacht ik voor mezelf: dat is niet nodig. Ik werk voor het grote plaatje en heb niet echt behoefte aan het tussendoor kopen van dingen, die me afleiden van het grote plaatje. Een horloge of een nieuwe auto zijn mooi, maar ze maken me niet gelukkig.
Toch bleef het idee hangen. Want: als je jezelf beloont, doe je meer dan alleen iets kopen. Je besteedt aandacht aan een succesmoment. Jezelf belonen draait niet om jezelf iets materieels geven, maar om het feit dat je ergens naar toe hebt gewerkt, dat gerealiseerd hebt en er dan niet zomaar overheen stapt. Want laten we eerlijk zijn; dat doen we toch al snel. Als er iets vervelends gebeurt, dan kunnen we daar lang in blijven hangen. Sommige mensen houden jarenlang last van een nare opmerking die iemand over ze heeft gemaakt. Maar de positieve dingen blijven helemaal niet zo lang hangen. Waarschijnlijk omdat we daar niet voldoende aandacht aan besteden. De mentaliteit hier is toch een beetje: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. En klop jezelf vooral niet al teveel op de borst.
Falen is echt, succes is toeval
Je begrijpt misschien wel: het bleef wat door mijn hoofd spoken. Voor de oefening had ik een lijstje gemaakt met relatief oppervlakkige beloningen, zoals een nieuw paar schoenen en – bij een omzet die echt nog wel een paar jaar op zich laat wachten – een luxe vakantie. En het bijwonen van een seminar van Tony Robbins, want dat was ik voor volgend jaar toch al van plan. Niet echt serieus allemaal dus, maar meer om toch wat ingevuld te hebben.
Maar ook met dat lijstje – of juist om dat lijstje – liet de gedachte me niet los. Ik ben namelijk ook wel een beetje zo’n typje dat falen als ‘echt’ kan zien, maar successen of positieve dingen al snel wegschrijft als ‘gelukje’ of ’toevalligheid’. En dat zorgt ervoor dat ik me nog regelmatig onzeker kan voelen over dingen waarover ik me objectief gezien helemaal niet onzeker zou hoeven voelen. Meestal kan ik dat wel wat verbloemen, maar ik weet dat het me soms belemmert. Neem bijvoorbeeld bloggen. Natuurlijk zijn er 101 redenen om dat anoniem te doen, maar mijn reden hiervoor was vooral dat ik niet zo eerlijk durfde te zijn als mensen wisten dat ik erachter zat. Alsof dat uit zou maken! Inmiddels ben ik daar gelukkig overheen, maar het heeft wel wat tijd gekost 😉
En dat het uiteindelijk wél zover gekomen is, heeft misschien ook wel te maken met het feit dat ik zó blij was met de nieuwe look, dat ik er ook trots op was en er echt even bij stil stond. Dat ik intern een succesmomentje (eindelijk overstappen op WordPress en dan wordt het nog zo mooi ook!) vierde.
Succesmomenten vieren
En precies om die reden heb ik besloten om eens wat vaker succesmomenten te vieren. Want als je niet eens stil staat bij de succesmomentjes in je leven en er geluksmomentjes van maakt, waar doe je het dan voor? Om de oefening nog een keer goed te doen, heb ik het lijstje met verschillende omzetten en beloningen in het werkboek opnieuw ingevuld. Daarnaast wil ik nog een persoonlijk/ander lijstje maken met dingen. Het leven bestaat immers uit véél meer dan alleen geld verdienen. Het zijn geen to-do-lijsten, maar meer bewustwording van dat ik ook echt wel even positief stil mag staan bij de dingen die ik doe.
En qua beloningen heb ik ook wat bedacht: ik kies dingen waar ik echt blij denk te worden. Die seminar van Tony Robbins staat er nog steeds op, maar bijvoorbeeld ook stylingadvies en een professionele fotoshoot. Of die nieuwe hardloopbroek! Van die dingen die ik mezelf anders misschien niet ‘gun’, maar die me juist kunnen helpen om het grotere plaatje veel sneller dichterbij te brengen. Sinds ik dit bedacht heb, voel ik al een enorme motivatie opborrelen om dit soort beloningen te bedenken én ze te ‘verdienen’!
Hoe doen jullie dat eigenlijk: vieren jullie je succesmomenten (en dan bedoel ik uiteraard niet alleen werk)? Waarom wel of niet? En jezelf belonen; hoe pak je dat aan?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Google+!
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Ja klinkt als een goed plan! Zeker voor omzet-doelen lijkt me dit heel handig & zorgt het ervoor dat je harder/efficiënter werkt lijkt me.
Ik heb op Daantjes blog gezien dat zij dit ook deden met hun hypotheekaflossing. Bij 5000 afgelost uit eten, bij 7500 afgelost doen we xxx etc.
Zeker als je de rest van de tijd dingen ‘laat’ om je doel te behalen is dit een mooie opsteker.
Voor mezelf is dit helaas niet toepasbaar in werk. Ook qua aflossen zou ik er zelf niet een ‘grote’ beloning tegenover mogen zetten (van mezelf). Want daarvoor heb ik die motivatie niet per se nodig.
Het bereiken van een resultaat kan al beloning op zich zijn. Gewoon het tevreden gevoel dat je het gefikst hebt.
Als je gelukkig wordt van iets doen of kopen als je je doel behaald hebt dan kan dat een goed idee zijn, zelf heb ik dat minder. Ik bewaar dat geld dan liever voor de pensioenpot omdat ik mezelf dan eigenlijk ook een cadeau geef, namelijk meer vrije tijd en een eerdere pensioendatum. Daar wordt ik persoonlijk heel blij van, omdat ik dan nog meer kan gaan doen waar ik niet perse geld mee hoef te verdienen zoals het uitbreiden van het vrijwilligerswerk wat ik nu al doe, of wat anders erbij.
Ik kan wel erg genieten van het kopen van een lekkere taart, of zoiets, al woon ik maar alleen. Die eet ik dan niet achter elkaar op, maar eet dan gewoon een paar dagen achter elkaar taart. Gewoon op een doordeweekse dag. 😉
Ik ga ook met een bepaald vriendinnetje om de zoveel tijd naar de markt en dan pizza eten, ben ik dol op. Hm, als ik het zo zie zitten mijn beloningen in eten, al zijn ze dan niet gekoppeld aan iets wat ik bereikt heb. Gelukkig kan ik me de rest van de tijd goed inhouden, anders zou ik fiks aankomen. 😀
Ja, dat heb ik dus normaal ook; ik besteed dat geld liever aan mijn langetermijnplannen, het ‘grote’ cadeau als het ware. Maar ik realiseer me nu wel iets beter dat dat betekent dat ik daardoor automatisch te weinig stil sta bij de succesmomentjes, terwijl die wel aandacht verdienen. Dat je er echt even bij stilstaat, op wat voor manier dan ook (al is het bijvoorbeeld maar inderdaad gewoon even genieten van het resultaat).
Eerder kwam dat er echt vaak niet van. Nu doe ik het op kleinere schaal sowieso al wat meer; als ik mijn dag goed gepland heb en alles is af, dan ga ik lekker een stukje wandelen ofzo. Dat heb ik dan echt verdiend én het is alleen maar goed. Dan doe ik namelijk vaak weer nieuwe ideeën op en het is sowieso gezond om lekker de buitenlucht in te gaan. Maar grotere momenten is ook niet gek, zeker niet als de beloning weer wat toevoegt aan het geheel.
Ben ook net terug van anderhalf uur wandelen. Ik beloon mezelf voor het wandelen met een pot thee, lekkere lunch en zo meteen een vers boek uit de bieb. Kan ik altijd weer van genieten.
De beloning hoeft toch niet heel groot te zijn. Een keer zomaar een bos bloemen voor jezelf is toch ook prima.
Mijn doel voor 2017 was 1000 km wandelen. Dat is afgelopen vrijdag gelukt, dus heb ik mezelf getrakteerd op thee met chocoladetaart bij een leuk restaurantje midden in het bos.
Wat goed! En ik ben het helemaal met je eens; de beloning hoeft niet groot te zijn. Het gaat om even stilstaan bij zo’n succesmoment. Tenminste, zo zie ik het dan.
Ik vier absoluut de kleine succesmomenten. Ik heb het grotere plaatje voor ogen maar daar kom je niet als je er stap voor stap naar toe wertkt 😀 Ik koop mezelf dan ook regelmatig iets moois als ik de tussendoelen bereik Dat stimuleert mij enorm
Ik zou idd zeggen; kleine beloningen en daar een foto van maken voor je succescollage of je succestijdlijn!
Bak een taart, ga naar de film, plan een middagje op de bank met een boek etc.
De foto dient als kleine herinnering om je geheugen te stimuleren en om te viualiseren hoeveel (tussen) doelen je al bereikt hebt.
Wat een superleuk idee! Echt heel leuk, dat ga ik zeker doen!
Mmm, wel goed om bij stil te staan, inderdaad. Ik “beloon” mezelf nooit. Sta wel bewust even stil bij succesmomentjes. Maar er zit wel wat in, om daar iets meer mee te doen. Dat stimuleert natuurlijk nog meer.
Ik denk dat erbij stilstaan ook al veel doet. Dat schiet er bij mij vaak bij in en ik denk dat een kleine beloning (die overigens niet per se iets hoeft te kosten) daar wel verandering in kan brengen. Hoe sta jij er bewust bij stil dan? Daar ben ik wel even benieuwd naar!
Ik vergeet het blijkbaar dikwijls te doen maar in feite zou dat meer moeten gebeuren. Het kan je alleen maar een goed gevoel geven!
Precies!
Ja je hebt echt een goed punt. Ik kan goed stilstaan bij wat er niet is gegaan zoals ik had verwacht. Maar mn successen en vooruitgang vieren. Dat mag ik echt wel meer doen. Dank je wel voor de inspiratie!
Héél interessant artikel. Mezelf belonen, doe IK dat wel vaak genoeg? Ik dacht vroeger eigenlijk gewoon dat je bij het behalen van iets al blij bent dat je het hebt behaald. Maar jezelf belonen is natuurlijk ook een leuke motivatie. Misschien moet ik dat wel vaker doen. Ik ga er in de toekomst zeker meer bij stilstaan. Bedankt voor dit interessant artikel!
Op kantoor hebben we een succesmeter. Dat is een grote holle koker met een kijkglas aan de voorkant met schaalverdeling. Elke keer bij een groot of klein succes schrijf je deze op een pingpongballetje en doe je die in de koker.
Zodra een bepaalde lijn is bereikt volgt er een beloning (die we zelf aandragen / op stemmen).
Zo hebben we voor de eerste bereikte lijn nerf-guns gekregen om elkaar te beschieten (ja, dat vinden we leuk). Voor toekomstige behaalde lijnen zijn al een borrel, lunch, of uitje genoemd.
Bij speciale gelegenheden komt de koker tevoorschijn en worden er willekeurig een paar gelezen om terug te denken aan de successen.
Ik heb er laatst een paar balletjes uitgehaald en de successen variëren van ‘dit en dit doel gehaald’ tot ‘ik was een keer op tijd op het werk’ en ‘Piet is weg en nu heb ik een extra monitor!.
Ik stel mezelf doelen en zodra ik deze haal beloon ik mezelf. Dit doe ik zowel zakelijk als privé. Ben bijvoorbeeld momenteel bezig met afvallen. Zodra ik mijn doel heb behaald mag ik van mezelf een compleet nieuwe garderobe shoppen. Dit omdat ik qua kleding bijna nooit iets nieuws koop en nog steeds shirts en broeken in de kast heb liggen die ik in 2009 kocht. 🙂
Ik beloon mezelf ook niet zo vaak. Goed idee om het te doen bij behalen van bepaalde doelen.