Vorige week op #FreedomFriday schreef ik over waarom ik ondernemer ben geworden. Daarop kwamen niet alleen heel veel leuke reacties met jullie verhalen, maar ook verschillende vragen over wat ik nu eigenlijk precies doe en hoe mijn dag er dan bijvoorbeeld uitziet. En ach, nu het weer vrijdag is, kan ik dat meteen wel even oppakken 😉 Dus vandaag het antwoord op de vraag: “Maar wat doe je dan?” En: waarom ondernemer worden toch écht wel de beste keuze voor mij is geweest.
In dit artikel:
Rammen op een toetsenbord
Ik zou nu een punt neer kunnen zetten en dan was dit zo ongeveer mijn kortste blog ooit. Voor ik dit werk deed, wist ik niet dat het kon, maar ik verslijt echt toetsenborden. Op een gegeven moment zitten er kuiltjes in de toetsen, zijn de letters niet meer leesbaar en uiteindelijk geven ze het gewoon op. Dat laatste zou eventueel ook een klein beetje te maken kunnen hebben met het eten dat er per ongeluk in terecht komt, dat zal ik in het midden laten.
Maar goed, ik ben dus freelance tekstschrijver en vertaler.
En voor wie het nog iets specifieker weten wil: vertalen van Engels naar Nederlands en andersom, en van Frans en Duits naar het Nederlands, maar niet andersom. Qua schrijven richt ik me vooral op SEO-bewuste teksten die online gebruikt worden. Ik werk eigenlijk alleen voor bedrijven en nooit voor particulieren. Meestal zijn dat tussenbureaus, zoals zoekmachinemarketingbureaus en vertaalbureaus.
Hoe dan?
Ik heb eigenlijk altijd wel wat met woorden en taal gehad. Het is niet dat ik dolgelukkig word van drie woorden precies in de juiste volgorde zetten, maar ik heb er – zo durf ik inmiddels wel te zeggen – wel aardig gevoel voor. Ik vind woorden ook interessant; waar komen ze vandaan? Ik heb nog steeds regelmatig dat er kwartjes vallen omdat ik ineens zie waar een woord vandaan komt. Ik zoek het niet speciaal op, maar als ik op mijn 14e die 69 gulden had gehad, dan had ik zeker dat Etymologische woordenboek bij De Gruyter in Schoonhoven gekocht, waar ik toen mijn oog op had laten vallen.
Omdat ik het schrijven in de eerste instantie naast ander werk deed – en ik een soort onverklaarbare afkeer van bellen heb – dacht ik dat het een goed idee was om alles online te doen. Ik trof het: in die periode kwamen net websites als Freelance.nl online. Daarop konden opdrachtgevers hun klussen zetten en als freelancer kon je daarop reageren.
Ik zat toch de hele dag op de computer, dus zat altijd bovenop de nieuwe opdrachten. Ik schreef overal op en nam ook alles aan. Zelfs als het voor een belachelijk laag tarief was. Mijn motto: werk is werk.
En dat werkte. Ik ook trouwens, want het duurde niet lang, of ik was de hele dag aan het werk. Dan stond ik tussen 5 uur en half 6 op, werkte ik tot kwart voor zeven, even douchen en aankleden en om 7 uur in de auto richting mijn dayjob. Dan was ik ’s avonds om half 7 weer thuis, eten koken, eten en weer aan het werk. Meestal toch al snel tot een uur of 12. En ook in de weekenden ging het gewoon door. Tja, ondernemer worden is niet altijd zo glamoureus als het misschien lijkt.
Fast-forward naar een paar jaar later …
Dat heb ik ongeveer 4 jaar op die manier gedaan en toen werd het me echt teveel. Inmiddels had ik mijn gewone werk al wat afgebouwd, maar met de verbouwing en alle andere stress erbij was het gewoon teveel. Financieel gezien had ik allang helemaal voor mezelf kunnen gaan, maar ik wilde mijn broer ook niet laten zitten. Uiteindelijk toch de knoop doorgehakt, ook in de illusie dat ik er dan toch zeker 30 uur per week bij zou krijgen.
Niet dus.
Zolang je moet, kun je ontzettend effectief en efficiënt werken. Ik althans wel. Maar mijn onderbewustzijn hoeft maar een klein beetje ruimte te voelen, of het gaat extra de tijd nemen. Daarnaast had ik inmiddels natuurlijk ook veel meer andere dingen te doen. 4000 vierkante meter gras maaien, een horde konijnen en hangbuikzwijnen voeren en een huis te verbouwen, bijvoorbeeld.
Om eerlijk te zijn was dit niet mijn beste periode. De energie en het enthousiasme die ik had was compleet weg. Waar ik eerder dolenthousiast aan mijn site kon werken of op zoek kon gaan naar nieuwe opdrachten, was ik nu alleen nog maar aan het werk. Cursussen doen? Vrijwel niet. Workshops bijwonen? Nope. Sparren met andere ondernemers? Ook niet.
Toen mijn privésituatie veranderde en ik wat meer ruimte kreeg voor dat soort dingen, was ik er écht even helemaal klaar mee. Ik deed alleen het hoognodige, op een tempo dat nog lager lag als dat van een dikke ? die door een vergiet probeert te komen.
… en naar het nu
Na die periode ben ik veel meer na gaan denken over mijn bedrijf en mijn leven. Ik had voor mijn gevoel al zolang geleefd om te werken, wanneer zou ik eens gaan werken om te leven? En daar zit ik nu een beetje middenin.
Mijn dag begint ergens tussen 6 uur en half 8. Als ik een deadline heb, dan sta ik soms wat vroeger op, anders ga ik er rond een uur of 7 met vriend uit, zorg ik even voor zijn brood en koffie en ga ik aan de slag zodra hij de deur uit is.
Als ik écht goed bezig ben, heb ik de dag ervoor al netjes ingepland wat ik wil gaan doen. In mijn werk is het echter vaak zo dat je opdrachten pas op het laatste moment krijgt, dus er zit een beetje een grens aan wat ik vooraf qua werk kan inplannen. Tegenwoordig noteer ik in mijn planner ook netjes mijn sport- en hardloopuurtjes. Dan gaat de vlieger van ‘geen tijd’ ook niet zo vaak op.
En dan is het een kwestie van heel veel tikken. Ik begin meestal met de deadlines die het dringendst zijn. Gisteren had ik bijvoorbeeld 4 deadlines: eentje ‘ergens in de ochtend’, eentje om 10:00, eentje om 12:00 en eentje om 13:00. Dan begin ik met nummer twee, komt er wat dringends tussendoor, ga ik door met nummer één, realiseer ik me dat de deadline voor nummer 3 wel rap nadert, waarna ik weer overstap. Vervolgens is nummer 3 precies om 11:59 weg, valt nummer 4 toch wel mee en ben ik ‘klaar’. Dan kan ik door met het werk voor vrijdag.
Idealiter dan, meestal komen er weer diverse vragen en kleine ‘spoedjes’ tussendoor en is de dag zo weer ten einde.
Nu
Nu probeer ik het werk in de avonduren en weekenden drastisch te beperken. Als vriend thuis komt, wil ik gewoon lekker samen tijd door kunnen brengen. Soms pak ik dan nog wel de laptop erbij, maar ik ga niet ongezellig boven zitten. Als ik dat wel zou doen, dan weet ik dat het me weer tegen zou gaan staan.
De afgelopen jaren waren mijn dagen vooral heel reactief: reageren op klanten, snel ergens inspringen als dat nodig was, van opdracht naar opdracht hoppen. Tegenwoordig probeer ik er wat meer een actief element in te stoppen. Het werk dat er is voor die dag inplannen en verder actief aan de slag met de toekomst van mijn bedrijf. Dat gaat nog niet helemaal vanzelf; ik kan me heel snel mee laten slepen in dat reactieve. Voor ik het weet, ben ik dan weer de halve dag aan het brandjes blussen en heb ik nóg niet die blog geschreven, plannen uitgewerkt of dat nieuwe e-mailsysteem opgezet.
Een mooi leerpuntje voor mezelf en gelukkig biedt elke dag weer nieuwe kansen 😉
Een behoorlijk lang verhaal, maar ik wilde wel een beetje een compleet plaatje schetsen. Jullie vroegen er niet voor niets naar 😉 En nu zijn de rollen weer omgedraaid: hoe ziet een gemiddelde dag er bij jullie uit?
Volg LekkerLevenMetMinder nu ook op Pinterest, Facebook en Instagram!Deze post kan affiliate-links bevatten. Dit betekent dat ik een commissie krijg als je iets via deze links koopt. Uiteraard kost dit jou niets extra's (soms is het zelfs voordeliger!) en kun je erop rekenen dat ik alleen links opneem van websites of producten waar ik zelf 100% achter sta. Gebruik je deze links voor je overstap, aanmelding of aankoop? Dank je! Je helpt mij dan weer om nóg meer mooie content te kunnen maken!
Wat leuk om te lezen! Ik ben nog geen 2 jaar geleden voor mezelf begonnen, in eerste instantie naast een baan in loondienst. Het ligt bij mij nu een beetje stil, omdat ik merk dat mijn aandacht en focus ergens anders is. Ik werk op het Spaanse platteland en hoewel ik geen dagen van 8 uur maak, heb ik moeite om me in mijn vrije tijd op acquisitie en tekstschrijven te richten. Daarnaast ben ik bezig met een boek en heb ik mijn blog nog. Voor nu vind ik het niet zo erg. Ik leef van een paar honderd euro per maand en ik leer erg veel.
Dat kan ik me best voorstellen! Dan werk je al en je komt rond en je bent met dingen bezig die je waarschijnlijk (denk ik dan, qua boek en blog) iets meer aan het hart gaan. Dat is hier ook wel een beetje een omschakeling geweest; omdat het nodig was, kon ik best een tijd voor het geld werken. Nu ik daar anders in sta, is die motivatie gewoon niet meer sterk genoeg om te werken met blik op oneindig. De projecten die ik nu doe, wil ik wel op een bepaalde manier leuk vinden.
Leuk om te lezen! Het lijkt mij best lastig om als zelfstandig ondernemer te werken, je discipline moet hoog liggen.
Ik zou echt willen dat ik kon zeggen dat ik een fantastische discipline had, maar dat is écht niet zo. Je MOET alleen wel. Als ik bijvoorbeeld een vertaling om 13:00 moet inleveren en het is een uur werk, dan kan ik hooguit tot 12 uur rekken (wat ook regelmatig gebeurt), maar daarna moet ik wel écht aan de bak. Daardoor blijf je wel actief. Met projecten die bijvoorbeeld 2 of 3 weken duren heb ik veel meer moeite, omdat er dan dus allemaal van die ‘spoedjes’ tussendoor kunnen komen, waar ik dan prioriteit aan geef. Daar werk ik overigens wel aan, maar zelfs na bijna 11 jaar zit dat er nog niet echt in. Dat is denk ook wel weer het stukje actief/reactief.
Helemaal mee eens! Ik heb ook eigenlijk helemaal geen discipline. En ik heb dan ook nog eens alleen maar opdrachten die 2 tot 4 maanden duren…. dus uitstellen is in mijn geval wél mogelijk!
Maar voordat ik failliet ga, ga ik dan toch maar aan de slag…. hahaha!
Dan kun je bijna niet anders dan echt trainen op discipline, of niet? Ik zou daar echt wel moeite mee hebben!
Leuk om te lezen, heel erg leuk. En ook knap dat je dit zelf hebt weten op te bouwen!
Hoi Adine, leuk om te lezen. De hamvraag: kun je er goed van bestaan? want vertalen was altijd een uitgeknepen branche. En inhoudelijk: maak je ook gebruik van een vertaalprogramma waarin je zelf woorden en begrippen invoert? Ik heb binnen ons bedrijf veel vertalingen gedaan (heb een vergelijkbare achtergrond als jij). Er is geen g.oogle translation die het haalt bij iemand met kennis, ervaring en uiteraard taalgevoel. De druk van het vertaalwerk was regelmatig erg groot (last minute opdrachten en daardoor s avonds en in het weekend moeten overwerken, zonder overwerkvergoeding). Inmiddels doe ik iets anders maar ik vind het heerlijk als ik een klus tussendoor krijg, waarin ik mijn liefde voor taal kan uitleven.
Ja hoor! Ik kan er meer dan prima van leven, anders had ik mijn vorige huis ook niet kunnen kopen 😉 Maar wat je zegt; het is vaak wel hard werken en ik moet ook echt voor mezelf wat grenzen stellen qua weekendwerk en avondwerk. Ik gebruik bepaalde TM-software (hangt af van de klant, de één wil met bijvoorbeeld WordFast werken, terwijl de ander Memsource gebruikt, etc.), daar kun je ook soort van woordenlijsten in bijhouden, maar als je die ook echt wilt gebruiken, kost het vaak nog wel veel (extra) tijd. Daarom is het wel fijn als je op een gegeven moment wat vaste accounts hebt, waarbij je goed in de terminologie zit.
Interessant om te lezen hoe jouw dag eruit ziet. Ik moet er niet aan denken, hahaha!
Ik ben namelijk erg van het plannen en kies graag de momenten waarop ik bepaalde taken uitvoer. In de ochtend moet je mij bijvoorbeeld geen andere taken dan routineklussen geven; ik word pas in de loop van de dag scherp.
Het lijkt me dan wel weer erg lekker om veel kleine opdrachten te hebben, waardoor er minder druk ontstaat wanneer je eens een opdracht mist. En ik denk dat ik ook wel een ander uurtarief kan hanteren dan in jouw branche…. 😉
Ik vind de ochtend juist altijd lekker! Vanmorgen bijvoorbeeld veel gedaan en nu ben ik al sinds een uur of één bezig met eten, thee zetten en mezelf weer aan het werk krijgen :$ Ik werk zelf eigenlijk vrijwel nooit op basis van uurtarief. Liever spreek ik voor tekstwerk gewoon een vaste prijs af per project en voor vertaalwerk een vaste prijs per woord. Dan ben ik tenminste ook niet nog allerlei tijd kwijt met urenregistratie én kan ik de beloning makkelijker aanpassen aan het project. Als het project leuk is, vind ik een keer een wat lager tarief niet erg, maar als iets me heel veel moeite kost, dan mag daar best wat tegenover staan, ook al ben ik er in principe misschien dezelfde hoeveelheid tijd aan kwijt.
Leuk om te lezen dat je meer van reactief naar (pro)actief gaat! Dat geeft volgens mij een groot gevoel van controle en rust!
Leuk om een kijkje te krijgen in jouw dag. Zelf werk ik ook thuis, dus het is leuk om te zien hoe andere thuiswerkers dat doen.
Heb jij toevallig ook wel eens geschreven over hoe jouw dag eruit ziet? Daar ben ik namelijk ook wel benieuwd naar!
Wow, jij hebt gewoon mijn droombaan! Ik zou ook graag schrijver-vertaler willen worden (ik spreek vloeiend nederlands, engels en portugees). Heel inspirerend om jouw verhaal te lezen! Maar als ik het goed begrijp heb jij deze carrière helemaal zelf opgebouwd naast een andere baan? Mijn huidige baan heeft namelijk 0,0 te maken met mijn droom en ik weet niet zo goed welke stappen ik moet zetten om wél schrijver/vertaler te worden..
Dat is toevallig!! Ik heb inderdaad mijn bedrijf opgebouwd naast een andere baan. Wél is de insteek altijd geweest dat ik voor mezelf zou werken, dus ik hoefde ook niet echt een keuze te maken qua overstap. Het was meer even een kwestie van wanneer, niet ‘of’. Ik heb me dus – al voor ik die baan had – ingeschreven bij de KvK, een huisstijl laten maken, website ingericht en ik ben online actief geworden in het werven van klanten. Ik zat na ongeveer een half jaar op fulltime werk voor mezelf, maar heb dus pas later de keuze gemaakt om ook met het andere werk te stoppen, ook vanwege de hoge kosten die met het huis gepaard gingen. Als jij voor jezelf aan de slag wilt, dan zou ik zeggen: gewoon doen. Je kunt al heel basic beginnen met bijvoorbeeld een inschrijving op Freelance.nl en eventueel een eigen website.
Wat een leuke site en blog. Ik heb je net pas gevonden, dus heb nog wel wat leeswerk te doen 🙂
Welkom 🙂 En mocht je nog iets missen, laat het gerust weten!
Ik heb ook een tijd als freelancer (thuis) gewerkt. Dat ging prima, totdat vanuit het bedrijf besloten werd dat mijn opdrachtgevers het werk zelf moesten gaan doen. Helaas had ik dus diverse opdrachtgevers bij 1 bedrijf, beter is om spreiding aan te brengen 🙂
Een aantal jaren geleden gestopt met het freelancen en in parttime loondienst gegaan bij een ander bedrijf. Maar, ik mis het freelancen nog steeds. Misschien toch maar weer eens energie in steken…
Als je het mist: zeker doen! Spreiding is idd altijd wel belangrijk. Ik heb ook diverse keren meegemaakt dat bijvoorbeeld een grote klant failliet ging, dat ze het werk toch vanwege bezuinigingen ineens zelf gingen doen, of dat bijvoorbeeld mijn contactpersoon ging freelancen en meteen mooi die klussen met zich meenam. Logisch natuurlijk, maar wel zuur als je daar een groot deel van je omzet vandaan haalt!
Wat een duidelijke tekst!
Leuk om te lezen! Ik vind het altijd super leuk om te zien hoe andere mensen hun tijd indelen en hoe ze hun werk aanpakken.